Պատերազմների տարափ
ՎերլուծությունՍեղմեք ԱՅՍՏԵՂ, լրացրեք օնլայն հայտը և մոռացեք հոսանքի վարձի մասին
Hraparak.am-ը գրում է.
Աստծո ամեն օր սարսափում ես լրահոսին հետեւելիս․ պատերազմ, պատերազմի սպառնալիք, զոհեր, արյունահեղություն, մարդկային ողբերգություն։ Հո աշխարհ չէ, Հենրիկ Սենկեւիչի հանրահայտ «Յո երթաս»-ն է։
Մեծ քաղաքակրթության մասնակից երկրները փոքր երեխայի պես կռիվ-կռիվ են խաղում։ Ուկրաինան հակամարտում է Ռուսաստանի հետ, Իսրայելը՝ ՀԱՄԱՍ-ի (իմա՝ պաղեստինցիների) ու մասամբ՝ Լիբանանի։ Եմենի հուսիթները գնդակոծում են ամերիկյան նավերը, Վաշինգտոնը, Լոնդոնն ու այլ ուժեր պատասխան հարվածներ են հասցնում։ Իրանը թիրախավորում է Պակիստանին, մինչեւ այդ՝ Իրաքին, իսկ Իսլամաբադն Իրանի տարածքների վրա է հարձակումներ իրականացնում։ Ռուսաստանի սահմանակից պետությունները փակում են այդ երկրի հետ սահմանային անցակետերը, զորքեր են տեղակայում եւ բացեիբաց խոսում հնարավոր ռազմական առճակատման մասին։ Անկարան շարունակում է, այսպես կոչված, հակաահաբեկչական գործողություններն Իրաքում եւ Սիրիայում (ոչ միայն Թուրքիան, ՌԴ-ն ու ԱՄՆ-ն՝ նույնպես), իսկ Էրդողանը հայտարարում է ռազմական գործողությունների շարունակականության մասին։ Հյուսիսային եւ Հարավային Կորեաների զինված ուժերը բերվել են մարտական բարձր պատրաստականության՝ հնարավոր բախումների սպառնալիքով։ Բաքվի բռնապետ Ալիեւն էլ, Արցախը հայաթափելուց ու արցախցիներին բռնի տեղահանելուց հետո, պարբերաբար հանդես է գալիս ռազմատենչ հայտարարություններով Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի նկատմամբ՝ «Զանգեզուրի միջանցքից» մինչեւ Երեւան ու Ջերմուկ։
Պատերազմների այս մահացու շարանը կարելի է անվերջ շարունակել։ Մոռացվել են մարդկության խաղաղ համակեցության ու գոյակցության մասին հռչակագրերը, դարձել արխիվային փաստաթղթեր։ Իրականում բոլորն իրենց շահերն ու հետաքրքրություններն ունեն, որոնք խաղաղության անվան տակ կամ դա ենթադրող հայտարարության, բանաձեւի տեսքով քողարկում են երկրների իրական ռազմական բնույթն ու պատերազմելու գայթակղությունը։ Հայտնի ասացվածքն ու դիպվածն է․ «Գողն ասում է՝ բռնեք գողին»։ Մեղադրանքների, ուղիղ եւ անուղղակի իմաստներով փոխհրաձգությունների հրավառություն է՝ խեղելով մարդկային ճակատագրեր, կործանելով երկրների խաղաղ ապրելու իրավունքը։ Իսկ ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Անտոնիո Գուտերեշը դեռ միամտաբար, գուցե՝ հուսահատ, ահազանգում է․ «Աշխարհում կան բազմաթիվ երկրներ, որոնք կարող են հավակնություններ ունենալ այլ պետությունների տարածքի նկատմամբ։ Այնքան շատ իրավիճակներ կան, երբ փոքրամասնությունները կարող են ինչ-որ պահի հայտարարել, որ իրենք այլ երկրի են պատկանում։ Չափազանց կարեւոր է, որ պետությունների տարածքային ամբողջականության սկզբունքը պահպանվի»։
Աշխարհի խոշոր խաղացողների համար Հայրենիքն այլեւս տարա՞ծք է, իսկ Հայրենիքի ընկալումն ու ինքնապաշտպանությունը՝ տարածքային ամբողջականության պահպանո՞ւմ։ Այո, տարածքային ամբողջականությունը կարեւոր ելակետ է, բայց չմոռանանք, որ դրա տիրույթում մարդիկ են ապրում, այդ թվում՝ փոքրամասնություն կազմող, որոնք դեմ են պատերազմներին, պատերազմի այս արյունոտ տարափին։
1
2
3
4
5
1
2
4
5
1
2
3
4
5
