Եթե ԲՀԿ-ից որոշ պատգամավորներ հեռացան քաղաքական բռնաճնշումների հետևանքով, ապա իշխող խմբակցությանից հեռանում են սկզբունքային անհամաձայնության պատճառով՝ «Իմ քայլ»-ը ճաքեր է տալիս...

Gurgen Sahakyan-ը գրում է․

Ներքաղաքական բավականին հետաքրքիր զարգացումներ են տեղի ունենում թեժ աշնանը զուգահեռ: Իմ քայլը խմբակցության պատգամավոր Արսեն Ջուլֆալակյանը վայր է դնում մանդատն ու հեռանում խմբակցությունից:
Հիշո՞ւմ եք ինչ հիստերիկ ուրախությամբ էին իշխանական քարոզչամեքենաները ավետում, որ ԲՀԿ-ից հեռանում են Տիգրան Ուլիխանյանն ու Սերգեյ Բագրատյանը, որ ԼՀԿ-ից հեռանում է Բաբաջանյան Արմանը: Այդ ամենը նրանք վերագրում էին իրենց քաղաքական հաղթանակի, որ տեսեք-տեսեք, մենք քաղաքական «գիգանտներս» ընդդիմադիրներից պատգամավորներ ենք պոկում:
Իսկ հիմա՞ ինչ կասեք տիկնայք և պարոնայք, հիմա ինչի չեք հրճվում, թե ձեզանից են պոկվել, դրա համար եք տարակուսել:
Իրականում սա շատ ավելի խորքային խնդիր է իշխող խմբակցության համար, որովհետև եթե ԲՀԿ-ից հեռանում են քաղաքական ճնշումների և ապօրինի քրեկաան գործերի սպառնալիքի տակ, եթե ԼՀԿ-ից հեռանում են առողջական խնդիրներով պայմանավորված, մյուսի դեպքում այլոց ծառայելու նպատակով, ապա իշխող խմբակցությունից պատգամավորի հեռանալու միակ բացատրությունը այն է, որ թիմի ներսում հասունացած անհամաձայնությունները առանձին խմբավորումների միջև, հասել է պիկին և եթե հիմա Արսեն Ջուլֆալակյանն է հեռանում, վաղը իրար հետևից կհեռանան բոլոր նրանք, ովքեր արժանապատվություն ունեն և չեն ցանկանում դառնալ ոմանց դակող գործիք, էլ չենք խոսում հետագա պատասխանատվության չափի մասին:
Դե ինչ, սա առաջին ճեղքն էր իշխող խմբակցության, որը ունի մեծ պոտենցյալ գնալով ավելի մեծանալու և խորանալու համար: