Խորտակվող նավը լքելը չի փոխում իրադարձությունների քրոնիկոնը
ՎերլուծությունՊարզվում է, որ երբ հարցը վերաբերում է աթոռակռվին, ապա շատ քաղաքական գործիչներ կարող են նաև հատել ներկուսակցական համերաշխություն ասվածը և ամենայն անկեղծությամբ ցեխ շպրտել նույն թիմի մաս կազմող պետական պաշտոնյայի վրա: Ու թեև երկրի պաշտպանության ոլորտն այն եզակիներից է, որը մեծ հաշվով պետք է զերծ մնա ներքաղաքական ու ներիշխանական գզվրտոցներից, բայց, պարզվում է, որ երբ խոսքը սեփական ամբիցիաները բավարարելուն է վերաբերում, ապա նպատակին հասնելու բոլոր միջոցներն էլ կիրառելի են:
ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Անդրանիկ Քոչարյանի անկեղծ պոռթկումը ևս դրա ապացույցն էր, հավանաբար այն պատճառով, որ պատգամավոր դառնալուց հետո նա միայն իրեն է տեսել Պաշտպանության նախարարի աթոռին: Այդ ցանկությունն այնքան էլ տեսանելի չէր լինի, եթե նախկին ՊՆ փոխնախարարը հրապարակավ ցեխ չշպրտեր ներկայիս նախարար Դավիթ Տոնոյանի վրա:
Դժվար է պատկերացնել, թե պաշտոն ստանալու դեպքում ինչ վարքագիծ կդրսևորի Քոչարյանը, բայց որ սա խոսում է ներկուսակցական խոհանոցը հասարակությանը հրամցնելու և ներքին համերաշխությունը պահպանել չկարողանալու մասին՝ միանշանակ է: Սա արդեն յուրայինի կողմից հասցված հարված էր ոչ միայն մեր բանակին կամ ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը, այլև սեփական անձին, քանի որ բոլորին է հայտնի՝ խորտակվող նավը լքելու կամ պարտության դառը պտուղները ճաշակելուց փախչելու դեպքում իրադարձությունների քրոնիկոնը չի փոխվում:
Փոխվում է միայն հասարակության կարծիքը, որը պահպանվում է շատ ավելի երկար ժամանակ, քան կարելի է պատկերացնել:
Աննա Ավագյան