Անձնական և պետական շահի տարբերությունը
Վերլուծություն
Այսօր մամուլում տեղեկատվություն հրապարկվեց, որի հիմնական ասելիքն այն էր, թե արդյո՞ք ներկայումս ՀՀԿ-ն չի ձգտում ակտիվ քաղաքականության և նորից իշխանության գալու, թե ոչ։ Ակտիվ քաղաքականության մասով թերևս արժե ընդգծել, որ Սերժ Սարգսյանը 2018-ից առ այսօր, ամենօրյա ռեժիմով գտնվել է կուսակցության իր աշխատասենյակում և ուղղորդել կուսակցության աշխատանքները։
Ըստ էության, վստահաբար, կարող ենք փաստել, որ եթե Սերժ Սարգսյանն այդպես կառչած լիներ սեփական աթոռից, և ամեն կերպ փորձեր հնարավոր հարմար առիթի դեպքում շատ արագ ռևանշի հասնել, ապա շատ հանգիստ այդ ամենը կարող էր իրականացներ, երբ ողջ իշխանությունը գտնվում էր իր ձեռքում։ Տվյալ պարագայում, եթե նա լիներ անձնապաշտ գործիչ, ուղղակի չէր հանձնի իշխանությունը՝ փորձելով թեկուզև ուժի կիրառման միջոցով երկարացնել սեփական իշխանության կյանքը։ Իսկ ներկայումս, երբ հայրենիքի անվտանգությունը, անգամ գոյությունը վտանգի տակ է, և սեղանին դրված է Հայաստանի ապագայի հարցը, իշխանության գալու մասին խոսելն ավելորդ է․ ստեղծված իրադրությունում խոսք կարող է գնալ միայն հայրենիքը փրկելու մասին, նոր միայն դրանից հետո՝ օրենքով սահմանված կարգով ընտրությունների անցկացումը կպարզի՝ ով կկազմի իշխանություն։ Պատահական չէ ասված, որ քաղաքական գործիչները մտածում են ապագա ընտրությունների, իսկ պետական գործիչները՝ գալիք սերունդների մասին։
Անի Ավագյան
1
2
3
4
5
1
1
2
3
5
