Ստեղծվում է մի մարմին, որը որ մահակ է դառնալու այս իշխանության ձեռքում
ՎերլուծությունՄինչդատական վարույթների նկատմամբ դատական վերահսկողություն իրականացնող մասնագիտացված դատավորների և կոռուպցիոն հանցագործությունների գծով դատավորների մասնագիտացման ինստիտուտ ստեղծելու նպատակների և կարևորության մասին pressmedia.am կայքը զրուցել է փաստաբան Տիգրան Աթանեսյանի հետ։
— Պարոն Աթանեսյան , դատաիրավական բարեփոխումների շրջանակներում Հայաստանում ներդրվում է մինչդատական վարույթների նկատմամբ դատական վերահսկողություն իրականացնող մասնագիտացված դատավորների և կոռուպցիոն հանցագործությունների գծով դատավորների մասնագիտացման ինստիտուտ։ Ավելանալու է նաև դատավորների թիվը, դրա կարիքը կա՞։
— Այո, մենք ունենք դատավորների թվի կարիք, բայց ոչ թե ձեր կողմից շեշտված այդ ուղղություններով, այլ ավելի շատ` քաղաքացիական և վարչական ոլորտներում։ Ամեն դեպքում , եթե ես չեմ սխալվում ` կա վիճակագրություն, որ Եվրոպայի խորհրդի անդամներից մեր մոտ հարյուր հազար բնակչության հաշվով դատավորների թվով մենք ամենաքիչն ենք և դատավորների թվի ավելացման կարիք գոյություն ունի։ Ինչ վերաբերում է մինչդատական վարույթ վերահսկողություն իրականացնող դատարանին, ապա, եթե դա չլիներ այսօրվա իշխանության նախաձեռնությունը, այսինքն, երբ որ ակնհայտ է քաղաքական նպատակը, նշանակել նոր դատավորների, ստեղծել նոր դատարան` անձանց կալանավորելու և ձեռբակալելու համար, ապա այն կարելի էր, միանշանակ, ողջունել, եթե մենք հիմա լինեինք նորմալ, ստաբիլ երկիր։ Զուտ դատավարական առումով դա անհրաժեշտություն եմ համարում, բայց դրա հետ մեկտեղ նաև լուրջ բարեփոխման է ենթակա ողջ մինչդատավարական վարույթը։ Այսինքն, լավ գաղափարը վատ ձևով բերում են և վատ նպատակի կծառայեցնեն։ Ինչ վերաբերում է կոռուպցիոն դատարանին, ապա ես չեմ վստահում` հակակոռուպցիոն մարմիններին և, որպես կանոն, ամենակոռումպացվածը լինում են հենց հակակոռուպցիոն մարմինները։ Կոռուպցիայի դեմ պայքարը շատ ավելի բարդ, շատ ավելի լայն պրոցես է, քան ինչ-որ մի դատարանի ստեղծումը։ Եվ եկեք հարց տանք, թե ինչո՞ւ պետք է այդ դատարանը կոռումպացված չլինի։ Ոչ ոք չի կարող այդ հարցին նորմալ պատասխանել, և ես դրան չեմ հավատում, քանի որ իմաստը համակարգն է, իմաստը իրավիճակն է, իմաստը տարբեր մոտեցումներն են, որը իրականում չկա և պարզապես ստեղծվում է մի մարմին, որը որ մահակ է դառնալու այս իշխանության ձեռքում՝ պայքարելու իրենց ոչ հաճելի, չակերտավոր ասած, նախկին իշխանությունների դեմ։ Երկու դատարանների դեպքում էլ ես տեսնում եմ քաղաքական լուրջ, հստակ մոտիվացիա, ինչը զրոյացնում է դրանց իրավական էֆեկտը։
— Այսինքն, դուք կիսում եք այն տեսակետը, որ հնարավոր քաղաքական վերահսկողություն են փորձում սահմանել և հատկապես հնչեղություն ունեցող գործերով կալանքի հարցով ազդեցություն ունենալ։
— Միանշանակ այդպես է։ Ուրիշ ոչ մի բանի համար դա չէր արվի։ Նկատի ունեցեք նաև, որ դատաիրավական բարեփոխումների հայեցակարգում, որը եթե չեմ սխալվում, մոտ երկու տարի առաջ արդարադատության նախարարությունը հրապարակեց չակերտավոր հեղափոխական բարեփոխումները և որևէ խոսք չկար մինչդատական վարույթ իրականացնող դատարանի մասին։ Այսինքն, դա իրենց ծրագրերում չկար և հայտնվեց` զուտ ելնելով վերջին ժամանակահատվածում ընդդիմությանը, ընդդիմության ներկայացուցիչներին դատարանների չկալանավորելու պատճառով։ Այսինքն, ակնհայտ է քաղաքական բաղադրատարրը և անիմաստ էլ է դա քննարկել։
Աննա Սամսոնյան