Փորձում են բոլոր հնարավոր ճանապարհներով լարել ներքաղաքական անկայունությունը
ՎերլուծությունՍերժ Սարգսյանն իր վերջին հարցազրույցում Արցախի հարցում կրած պարտության համար մեղադրեց այս իշխանություններին՝ ասելով, որ ինչ տեղի է ունեցել 2018-ի գարնանը, ըստ էության, հակաղարաբաղյան շարժում էր։ Միաժամանակ, Սերժ Սարգսյանը խոսում էր այն մասին, որ իր պաշտոնավարման տարիներին իրենք ավելի հայանպաստ դրույթներով են բանակցել։ Այս թեմայով pressmedia.am կայքը զրուցել է քաղաքագետ Հայկ Սուքիասյանի հետ։
— Պարոն Սուքիասյան, ի՞նչ ուղերձներ ունի Սերժ Սարգսյանի այս հայտարարությունը։
— Այդ հայտարարությունը ոչ մի ուղերձ էլ չի ունեցել, միակ նպատակը, որ եղել է` դա քաղաքական կյանքում ճգնաժամը խորացնելու նպատակ է ունեցել։ Նախ, ասեմ ձեզ, ակնհայտ երևաց, որ նույնիսկ իրենք բանակցել են, հայրենիք հանձնելու մասին և պարզվում է, որ այստեղ մրցույթ է, թե ով ավելի լավ կհանձներ։ Այս մարդիկ ասում էին, որ իրենք ավելի լավ պայմանով կհանձներին։ Սա է հայ չինովնիկի ուղեղը։ Այստեղ կա մեկ հստակ բան՝ լարել, խորացնել ներքաղաքական ճգնաժամը, որովհետև այդ հարցազրույցը Արցախի հարցի հետ որևէ կապ չունի։ Եվ իրենց նպատակը լրիվ ուրիշ է։ Իսկ ինչ վերաբերում է, որ իրենք ավելի լավ կկռվեին, ես դրան չեմ հավատում, եթե ավելի լավ էին կռվելու, ապա Ապրիլյան պատերազմին այնպես կռվեին, որ Ադրբեջանի մտքով չանցներ հաջորդ անգամ կրկին հարձակվելու։ Բայց իրենք այնպես են կռվել ապրիլյանին, որ գայթակղության տեղ են թողել և ակնհայտ երևացել է, որ ապրիլյանին պատրաստ չեն եղել, դրա համար երկու տարի հետո ավելի մեծ մասշտաբով եղավ պատերազմը։ Թող որևէ մեկը հեքիաթ չպատմի։ Այստեղ խնդիրը հետևյալն է՝ բոլոր հնարավոր ճանապարհներով լարել ներքաղաքական անկայունությունը, նպատակը դա է, որովհետև Արցախի մասին մտածողները իրենք չեն։ Հայ ժողովուրդը շատ լավ գիտակցում է, որ Արցախի մասին մտածողները 30 տարվա ընթացքում Արցախը կբնակեցնեին, տասներկու հազար կիլոմետր քառակուսի տարածքի վրա ընդամենը հարյուր հիսուն հազար մարդ է ապրել։ Չեն էլ ամաչում՝ այդքան աղքատություն, այդքան կոռուպցիա, հիմա եկել են, չգիտեմ ինչեր են խոսում։ Վաղն էլ կարող են ասել, որ հայ ժողովրդին կողոպտել ենք, հենց իրենց համար ենք կողոպտել։ Իրենց անհանգստությունը Արցախը չի, թող ոչ մեկը հեքիաթ չպատմի, թե իրենց նպատակը հանձնելը չի եղել։ Իրենք ամեն ինչ արել են միայն հանձնելու համար։ Իրենց նպատակը մեկն է՝ Հայաստանին ևս մեկ անգամ քաշել ցեխի մեջ։ Սրանից հետո ես չգիտեմ, թե արդյո՞ք Հայաստանը շանս կունենա վերականգնվելու, թե ոչ։
— Ինչո՞ւ ՀՀ երրորդ նախագահը որոշեց խոսել այս փուլում։
— Դե երևի ամենահարմարը այս պահն է։ Ինչ-որ բան են պլանավորել կարծեմ՝ հանրահավաք։ Փրկիչների խումբ են դարձել, բայց պիտի տեսնենք, թե այդ փրկիչների դերում ովքեր են։ Ընդհանրապես փրկիչների նման չեն։ Իրենք, հավանաբար, հիմա փորձում են տաքացնել ժողովրդին, որ իրենց նախատեսած հանրահավաքը ստացվի։ Այս մարդիկ միայն մի նպատակ ունեն՝ տապալել գործող իշխանությանը, հաղթանակած դեմքով հետ վերադառնալ, չնայած բոլորն ել հասկանում են, որ պարտության հիմքերը իրենցից է գալիս, բայց իրենք ուզում են հաղթական դեմքով հետ վերադառնալ և նստել ժողովրդի վզին։ Եվ այդ ամենը անում են տարբեր ճանապարհներով, տարբեր միջոցներով։ Եվ իրենք ամեն քայլի պատրաստ են՝ խժդժությունների, ապակայունացման, հասարակական կյանքի այլասերման, հասարակության մեջ ատելություն տարածելու, այդ մարդիկ այլ նպատակ չունեն։ Վազգեն Մանուկյանի հայտարարությունն էլ դրա վառ ապացույցն է։ Քանի որ այս մարդիկ չունեն ժողովրդի լայն հատվածների աջակցությունը, պարզ է, որ պետք է գնան այդ ճանապարհներով։ Ով որտեղից կարողանում է՝ ապակայունացնում է։ Եվ հասարակության մեջ ձևավորում են տրամադրություն իշխանության դեմ։
— Իշխանության կողմից ի՞նչ արձագանք պետք է լինի։
— Իսկ այս իշխանությունը այսքան ժամանակ ինչի՞ն է արձագանքել որ այս հայտարարությանն էլ հակադարձի։ Այս իշխանությունը գիտի, թե դեմոկրատիան բառադիությունն է։ Դեմոկրատիան առանց կարգի ոչ մի բան է։ Հայաստանում պետք է կարգ ու կանոն հաստատվի։ Հայաստանում պետք է գործի իրավական պետության բոլոր մեխանիզմները։ Եթե իրավական պետությունը Հայաստանում կայացած լիներ և այդ պետության մեխանիզմները գործեին, ապա Հայաստանում որևէ բոլշևիկի գանգով փրկիչ երբևէ չէր կարող ռադիկալ դիսկուրս դնել շրջանառության մեջ։ Իշխանությունը պետք է սկիզբ դներ Հայաստանում իրավական պետությանը, այդ ժամանակ կտեսնեք, որ մեկ օրվա ընթացքում Հայաստանը կայունության կգա։ Իշխանության գործը դա է և, եթե անելու բան ունի՝ թող անի։
Սուրեն Սիմոնյան